تحلیل مکانی شاخص خطر سیل (FHI) در حوزه های آبخیز استان اردبیل

امروزه تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی باعث تشدید وقوع سیل در سراسر جهان شده و بر ابعاد مختلف حوزه های آبخیز تاثیرگذاشته است. بنابراین ارزیابی حوزه های آبخیز مستعد خطرسیل، تا حد زیادی خسارت های مالی و جانی ناشی از سیل را کاهش می دهد. از این رو هدف پژوهش حاضر، ارزیابی خطر سیل حوزه های آبخیز استان اردبیل است. بدین منظور از شاخص خطر سیل (FHI) با در نظر گرفتن هفت معیار یعنی حداکثر بارش ۲۴ ساعته، حداکثر دبی لحظه ای، ضریب رواناب، شیب متوسط، کاربری اراضی طبیعی، عرض متوسط دشت سیلابی و ارتفاع بهره گرفته شد. برای برآورد معیارها از داده های هواشناسی، هیدرولوژی و توپوگرافی و نرم افزارهای Excel، Cumfreq، Gs+ و ArcGIS و برای وزن دهی معیارها از روش آنتروپی شانون استفاده شد. نتایج نشان داد که حوزه آبخیز پل الماس بیش ترین میزان خطر سیل را دارد و بر اساس پهنه بندی FHI نیز حوزه های آبخیز مورد مطالعه در دو طبقه کم و متوسط (به ترتیب ۴ و ۹۶ درصد) قرار دارند.

کلیدواژه ها:

الگوی مکانی تغییر ، ارزیابی شاخص محور سیل ، منابع آب ، مدیریت خطر