نقش پروژه های آبخیزداری در کاهش فرسایش و رسوب حوزه های آبخیز (مطالعه موردی: ایستگاه معرف و زوجی گنبد استان همدان)

خاک یکی از مهمترین منابع هر کشوری است و در صورتی که حفاظت نشود، در اثر فرسایش از بین رفته و به تدریج حاصلخیزی خود را از دست می دهد. تلفات خاک باعث پر شدن کانال های آبراهه ای و مخازن سدها شده، زیان های فراوانی را ایجاد می کند و میزان تولید در واحد سطح را به طرز چشمگیری پایین می آورد. در این پژوهش، ابتدا به برآورد شاخص پیوستگی در کرت های فرسایشی در حوضه های شاهد و نمونه در زمان های رویدادهایی که منجر به تولید رسوب شده اند، پرداخته شد. در ادامه به منظور برآورد میزان رسوب دهی حوضه های شاهد و نمونه با استفاده از شاخص پیوستگی، یک ارتباط رگرسیونی بین داده های شاخص پیوستگی و کرت ها برقرار شد. نتایج نشان داد که مقدار متوسط رسوب تولیدی در زیرحوضه های نمونه و شاهد به ترتیب برابر ۰۰۳/۰ و ۰۰۵/۰ تن در هکتار یعنی مقدار رسوب در زیرحوضه نمونه، ۴۵ درصد کم تر از زیرحوضه شاهد است که این اختلاف ناشی از تاثیر عملیات آبخیزداری در زیرحوضه نمونه بوده است.

کلیدواژه ها:

حفاظت خاک ، کرت رسوب ، مدیریت حوزه آبخیز