مسئولیت حقوقی خارج از قرارداد مرکز صدور گواهیامضای الکترونیکی و تطبیق آن با کشور ایالات متحده

یکی از موضوعات مهم در باب بررسی تشکیل قراردادهای الکترونیکی به معنی قراردادهایی که با استفاده از وسایط الکترونیکیمختلف همچون تلفن، تلگرام، نمابر، در محیط شبکه و یا با استفاده از ایمیل منعقد می شوند، موضوع امضای الکترونیکی ومرجع صدور آن است. در واقع اسناد الکترونیکی و به خصوص قراردادهای الکترونیکی با امضاء کامل شده و قابلیت انتساب پیدامی کنند. دفاتر صدور گواهی الکترونیکی مرجع ثالثی هستند که اعتبار پیام را از طریق تعیین هویت امضا کننده دیجیتالتضمین کند. مهم ترین وظایف دفاتر مزبور تولید، صدور، ذخیره، ارسال، تایید، ابطال و به روز نگهداری گواهی های اصالت(امضای) الکترونیکی می باشد. اما در رابطه با مسئولیت این مراجع در مقابل طرف قرارداد و یا اشخاص ثالث خیلی از مسائلمبهم و نامشخص باقی مانده است که همین مسئله ضرورت انجام این پژوهش را آشکار مینماید. هدف پژوهش حاضربررسی دیدگاه حقوق ایران و آمریکا نسبت به مسئولیت حقوقی خارج از قرارداد مرکز صدور گواهی امضای الکترونیکیاست. یافته های پژوهش نشان از آن دارد که، مسئولیت خارج از قرارداد این مراجع یک امر مهم، اما نامشخص در رابطه با اینمراجع می باشد. نقش مهم امضای الکترونیکی در دنیای تجارت امروز، بررسی حقوق، وظایف و بالاخص مسئولیت مدنی اینمراجع را حیاتی جلوه می دهد. اگرچه، در نظام حقوقی ایران و ایالات متحده آمریکا با توجه به آن که مراکز صدور گواهیامضای الکترونیک در مقابل طرفین جدای از تعهدات قراردادی، دارای تعهدات غیرقراردادی و عرفی هستند، در نتیجه نقض اینتعهدات دارای مسئولیت خواهند بود، که این مسئولیت، بر مبنای نظریه تقصیر می باشد

کلیدواژه ها:

مرجع ، گواهی ، امضای الکترونیک ، مسئولیت ، حقوق ایران ، حقوق آمریکا