جایگاه فناوری نوین هوش مصنوعی در پرتوشناسی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 152

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC05_219

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه سیستم های هوش مصنوعی به کمک یادگیری ماشین نوعی شبیه سازی هوش انسانی برای کامپیوتر میباشند که در علومپزشکی و نظام ارتقای مراقبت های بهداشتی و سلامت به ویژه در رادیولوژی که اساس کار آن بر مبنای اشعه ایکس است، از اهمیتبسیاری برخوردار است. به عبارتی یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی به سرعت در حال تغییر نحوه تشخیص پزشکان، آسیب شناسان وارائه دهندگان خدمات بهداشتی است. این مطالعه مروری با هدف بررسی جایگاه و کاربرد فناوری نوین هوش مصنوعی در رادیولوژیانجام شده است.روش پژوهش: مطالعه حاضر به روش مروری و از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی فارسی IranMedex ، SID ، Magiranو انگلیسی PubMed ، Scopus ، Google Scholar جستجو انجام گرفت. با کلید واژه های فناوری اطلاعات سلامت، هوشمصنوعی، یادگیری ماشین، یادگیری عمیق، علوم پزشکی، سلامت الکترونیک ، پرتوشناسی ، رادیولوژی، رادیوگرافی ، اشعه ایکس ۱۲۳مقاله از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ شناسایی شد و در نهایت ۲۱ مقاله که دارای بیشترین هماهنگی و تناسب با هدف این پژوهش (جایگاه وکاربرد هوش مصنوعی در پرتوشناسی) را داشت، جهت بررسی و تحلیل انتخاب گردید.یافته ها: نتایج نشان داد هوش مصنوعی، ماشینی است که با دریافت اطلاعات از محیط توسط حسگرهایی که در آن طراحی شده درتصویربرداری پزشکی به جهت کاهش اثرات مخرب امواج اشعه ایکس بر روی انسان و همچنین خطاهای تشخیص و تصمیم گیری پزشکیدر رادیولوژی کاربرد بسیاری دارد. یافته های مطالعات حاکی از آن است استفاده از هوش مصنوعی می تواند بیش از ۸۶ درصد از حجمکاری رادیولوژیست ها را کم کند. گرچه این تحقیقات در مراحل اولیه قرار دارند، اما دانشمندان امیدوارند با گسترش دانش هوش مصنوعیبتوانند آن را به طور کامل جایگزین رادیولوژیست ها برای تحلیل تصاویر کنند .نتیجه گیری: هوش مصنوعی می تواند برای ارزیابی سریع حجم زیادی از داده در تعداد زیادی از بیماران به کار گرفته شود. به اینترتیب می تواند پایگاه دادهای ارزشمندی نیز ایجاد نماید. در صورت استفاده صحیح از این پتانسیل در علوم پزشکی می تواند به طور قابلتوجهی بهره وری گردش کار را بهبود بخشد، خطر خطا را به حداقل برساند و با کاهش تاخیرهای تشخیصی از آسیب به بیمارجلوگیری کند.

نویسندگان

نادیا ذوالفقارخانی

دانشجوی کارشناسی تکنولوژی پرتوشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علومپزشکی سمنان، سمنان، ایران

رقیه ساجدی

دکتری تخصصی مدیریت آموزشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی سمنان، سمنان، ایران