تحلیلی بر ارتباط امنیت روانی و تاب آوری با سلامت روان کارکنان (مطالعه موردی کارکنان شهرداری زاهدان)

گسترش پژوهش های انجام گرفته در حوزه عوامل موثر بر سلامت روانی از جمله عوامل اجتماعی زمینه را برای ترکیب این پژوهش ها فراهم می کند. از این رو، تعهد سازمانی، تاب آوری و سلامت روانی به عنوان یک پیش بینی کننده برای جلوگیری و کاهش ناامنی روان کارکنان محسوب می شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه امنیت روانی و تاب آوری با سلامت روان کارکنان شهرداری ناحیه یک شهر زاهدان می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه کارکنان شهرداری ناحیه یک شهر زاهدان در سال ۱۴۰۱ می باشند. نمونه پژوهش عبارت بود از ۲۱۸ نفر که به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پس از گزینش و تخصیص نمونه، پرسشنامه امنیت روانی، تاب آوری و سلامت روان پخش گردید. در نهایت دادهها با روش همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته ها نشان داد رابطه ی مثبت و معناداری بین امنیت روانی و سلامت روان کارکنان (p<۰/۰۱< ؛ r=۰.۲۷۳) وجود دارد. و رابطه ی معناداری بین تاب آوری و سلامت روان کارکنان (p>۰/۰۵؛ r=۰.۰۶ ) وجود ندارد. همچنین امنیت روانی پیش بین کننده سلامت روان کارکنان می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، تاب آوری ، سلامت روان ، کارکنان ، شهر زاهدان