نقش شناخت ، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری معلمان دوره ابتدایی بر شیوه های نوین تدریس با تاکید بر فناوری در فرایند یاددهی

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش شناخت ، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری معلمان دوره ابتدایی بر شیوه های نوین تدریس باتاکید بر فناوری در فرایند یاددهی است . روش پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی ، مبتنی بر معادلات ساختاری بود و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر زاهدان به تعداد ۲۹۵۲ نفر هستند که بر اساس جدول مورگان و به روش تصادفی ساده تعداد ۳۴۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بزخش (۱۳۹۳) برای سنجش نقش شناخت ، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری و گراشا و ریچمان (۱۹۹۶) برای سنجش شیوه های نوین تدریس بود که روایی صوری و محتوایی به تایید صاحب نظران و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تایید شد و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بزرگ تر از ۷.۰ محاسبه گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از دو نرم افزار ۲۳Spss و ۳SmartPLSاستفاده شده است . یافته های پژوهش نشان داد، شناخت با ضریب مسیر (۶۶۰.۰)؛ پاسخ عاطفی با ضریب مسیر (۴۹۶.۰) وقصد رفتاری با ضریب مسیر (۵۲۹ .۰) بر شیوه های نوین تدریس تاثیرگذار بوده اند. همچنین شناخت بیشترین تاثیر را بر تدریس با شیوه های نوین داشت لذا توجه به شناخت معلمان ابتدایی از فناوری آموزشی از طریق آموزش های ضمن خدمت و توسعه فعالیت فناوری محور لازم است .

کلیدواژه ها:

فناوریهای آموزشی ، شناخت ، قصد رفتاری ، یاددهی ، معلمان ، ابتدایی ، شیوه های نوین تدریس