کاربرد رگرسیون فازی در پیش بینی تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل

آنالیز رگرسیونی از روش های رایج در مدل سازی و پیش بینی حامل های انرژی بوده که دارای محدودیت های خاص خود می باشد. ناکافی بودن تعداد مشاهدات، عدم تبعیت خطاها از توزیع نرمال، مبهم بودن نحوه ارتباط بین متغیرهای مستقل و وابسته و نادرست بودن فرضیات خطی سازی از جمله محدودیت های رگرسیون معمولی می باشد. بنابراین استفاده از شیوه های جدید در مدلسظازی ضروری به نظر می رسد. رگرسیون فازی به دلیل استفاده از مفاهیم فازی، از جمله روش هایی است که برای مقابله با این محدودیت ها استفاده می شود. در این مطالعه با توجه به نیاز برنامه ریزان و سیاست گذاران و نیز لزوم استفاده از مفاهیم فازی جهت وارد کردن ابهام در پدیده ها و متغیرهای اثر گذار بر تقاضای انرژی و ارتباط میان آنها، به پیش بینی تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل در قالب رگرسیون فازی پرداخته شده است. نتایج مطالعه نشان دهنده ی کارایی مطلوب رگرسیون فازی در مدلسازی و پیش بینی تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل می باشد.

کلیدواژه ها:

پیش بینی ، تقاضای انرژی ، بخش حمل و نقل ، رگرسیون فازی