بررسی نقش و جایگاه یادگیری مشارکتی در فرایند های تعلیم و تربیت

هدف این پژوهش بررسی بررسی نقش آموزش مشارکتی در یادگیری دانش آموزان است . این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . در روش مشارکتی مهارت های حل مسئله تفکر از طریق کارگروهی افزایش می یابد. یادگیری مشارکتی وسیله ای برای تقویت مهارتهای فکری و ارتقاء سطح یادگیری ، وسیله ای برای امروزه آموزش در مدرسه و فراگرفتن دانستنی ها، مهارتها، و نگرشها بخش مهمی از زندگی بشر شده است . در عصر حاضر دیگر نمی توان تدریس را به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به ذهن شاگرد دانست زیرا این امر باعث یادگیری طوطی وار مطالب شده و این گونه یادگیری نه تنها در سازندگی فراگیران نقش موثری ایفا نمی کند بلکه زمینه رکود و دلزدگی از فعالیت های علمی را فراهم می کند. تحول به فضایی اثر بخش نیاز دارد که بتواند در دانش ، روش، منش ، و نگرش افراد تغییر ایجاد کند و پایه این تحول در روش تدریس و آموزش مدارس است . بهبود روابط دانش آموزان نژادهای مختلف و آماده کردن آنها برای ایفای نقش در فعالیت های گروهی و خود نظم دهی در میان آنها است .

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، آموزش مشارکتی ، یادگیری مشارکتی ، یادگیری فعال