پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی منطقه تبادکان بر اساس خودکارآمدی و سبک های دلبستگی

دانش آموزان به عنوان یکی از ارکان اساسی و تاثیرگذار در ارتقای آینده جامعه ، نیازمند روحیه مسئولیت پذیری هستند. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی منطقه تبادکان بر اساس خودکارآمدی و سبک های دلبستگی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است . جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه تبادکان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند که از آنها به صورت تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه مسئولیت پذیری سروش (۱۳۹۰)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) بود. روش تحلیل این پژوهش ، تحلیل رگرسیون به روش گام به گام بود. یافته ها نشان داد که خودکارآمدی و سبک های دلبستگی توانایی پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی منطقه تبادکان را دارد و در مجموع ۴,۲۱ درصد واریانس متغیر مسئولیت پذیری را تبیین می کند. نتیجه گیری می شود که خودکارآمدی و سبک های دلبستگی در پیش بینی مسئولیت پذیری دانش آموزان نقش اساسی دارد.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، خودکارآمدی ، سبک های دلبستگی .