مقایسه اضطراب مرگ ،وسواس فکری و احساس شادکامی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی با مادران دارای فرزندان عادی شهرستان قایمشهر

تحقیق حاضر به مقایسه اضطراب مرگ ،وسواس فکری و احساس شادکامی در مادران دارای کودک کم توانی ذهنی با مادران دارای فرزندان عادی شهرستان قایمشهر پرداخته است. تحقیق حاضر از نظر هدف، بنیادی و از نظر روش تحقیق، از نوع علی-مقایسه ای ۱ می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه مادران دارای کودک کم توان ذهنی شهر قائمشهر مراجعه کننده به چهار مرکز گفتار درمانی ویژه کودکان دارای اختلال کم توانی ذهنی در شهر قائم شهر(رویش،مهر، غزل و هانیه) در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۱۲۰ نفر می باشند که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی مراجعه کننده انتخاب شدند.همچنین که با توجه به حجم مادران دارای کودکان کم توان ذهنی؛ تعداد ۴۰ نفر از مادران دارای کودک عادی که به مراکز درمانی مراجعه نموده و سلامت کودکان آنان تایید شده است به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان تعداد نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه ها جواب دادند. برای جمع آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی که پرسشنامه های استاندارد شادکامی آرگایل، مارتین و کراسلند((۱۹۸۹؛ اضطراب فکری هاجسون و راچمن(( ۱۹۷۷ و اضطراب مرگ تمپلر((۱۹۷۰ استفاده شد. پس از تکمیل شدن و جمع آوری پرسش نامه ها، داده های به دست آمده در دو بخش آمارتوصیفی و آماراستنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که بین مادران دارای فرزند کم توان ذهنی و عادی در مقیاسهای وسواس فکری P≥۰/۰۵)، (F=۲/۳۵؛ اضطراب مرگ P≥۰/۰۵)، (F=۳/۶۹ و احساس شادکامی P≥۰/۰۵)، (F=۳/۸۸، تفاوت معنی داری وجود دارد. بدین معنی که میزان وسواس فکری و اضطراب مرگ در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بیشتر و میزان احساس شادکامی در آنها کمتر است.

کلیدواژه ها:

اضطراب مرگ ، وسواس فکری ، احساس شادکامی ، مادران دارای کودک کم توان ذهنی ، شهرستان قائمشهر