پاسخ دانهال های پسته رقم قزوینی (Pistacia vera cv. Ghazvini ) به سطوح مختلف سالیسیلیک اسید و آسکوربیک اسید تحت شرایط تنش شوری نسیم بستام( 1)، بهرام بانی نسب( 2)، سیروس قبادی( 2)

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سالیسیلیکاسید و آسکوربیکاسید تحت شرایط تنش شوری بر پارامترهای رشد دانهال های پسته رقم قزوینی، یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، شامل شوری در چهار سطح ( 0 و 30 و 60 و 90 میلی مولار محلول آبیاری از منبع کلرید سدیم) و تیمار هورمونی در هفت سطح ( 0 و 0.1 و 0.5 و 1 میلی مولار سالیسیلیکاسید و آسکوربیکاسید) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش معنیدار پارامترهای رشد گردید. به طوریکه تیمار 90 میلی مولار محلول آبیاری موجب کاهش میانگین طول ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ و سطح برگ گیاه به ترتیب به میزان 20/62 و 7/21 و 25/27 و 27/6 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین با مصرف سالیسیلیک اسید 0/1 میلی مولار در طول ساقه و آسکوربیکاسید 1 میلی مولار در قطر ساقه و نیز سالیسیلیک اسید 0/5 میلی مولار در سطح برگ افزایش معنی داری ایجاد شد.(حدود 11/72% برای طول، 14/42% برای قطر 24/63 برای سطح برگ). بنابراین به نظر میرسد که کاربرد این ترکیبات هورمونی برای بهبود اثرات منفی شوری میتواند سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، سالیسیلیک اسید ، آسکوربیک اسید ، پسته رقم بادامی