اثرات کاربرد کود های زیستی در ترکیب با کود های شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا چیتی

چکیده       به منظور بررسی تاثیر کود­های زیستی میکروبی، کود­های شیمیایی و تلفیق کاربرد آنها بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا چیتی آزمایشی به صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تیمار­های آزمایشی شامل کاربرد ۷۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره (۵/۳۲ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و ۵۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمایی سوپر فسفات تریپل (۱۱ کیلوگرم در هکتار فسفر خالص)، کاربرد کود­ زیستی بیونور، ۵۰% کود شیمیایی + نیتروکسین و بیوسوپر فسفات (۳ کیلوگرم در هکتار بصورت سرک برای هر دو کود زیستی) و ۵۰% کود شیمیایی + کود زیستی بیونر بودند. بیشترین شاخص کلروفیل برگ، ارتفاع بوته، وزن ۱۰۰ دانه، عملکرد دانه و بیولوژیکی در تیمار کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات به همراه ۵۰ درصد کود­های شیمیایی اوره و سوپرفسفات تریپل مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار کود زیستی بیونر به همراه ۵۰ درصد کود­های شیمیایی تفاوت معنی­داری نداشت. با وجود این که جایگزینی کامل کود­های شیمایی با کود زیستی موجب کاهش عملکرد لوبیا شد، اما کاربرد تلفیقی کود­های زیستی و شیمایی ضمن تولید بیشترین عملکرد دانه، مصرف کود­های شیمایی را به میزان ۵۰ درصد کاهش داد. همچنین کود زیستی بیونر از لحاظ تاثیر روی عملکرد لوبیا با کود­های زیستی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات تفاوت معنی­داری نداشت که این مورد می­تواند کود زیستی بیونر را به عنوان یکی از کود­های بیولوژیک جدید در زراعت لوبیا مطرح سازد.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، فسفر ، کود زیستی بیونور ، نیتروژن ، نیتروکسین