بررسی تاثیر کشت و کار با آب شور بر خصوصیات خاک و تکامل پروفیلی خاکها

شوری خاک بیش از 10 درصد اراضی کشاورزی دنیا را تحت تاثیر خود قرار داده است و با سرعتی حدود 3 هکتار در دقیقه افزایشمییابد. کشور ایران نیز به دلیل شرایط آب و هوایی و جغرافیایی از لحاظ رتبه بندی شوری، پنجمین کشور جهان می باشد . جهتبررسی اثر آبیاری برشور شدن خاک و نحوه تشکیل و تکامل افق ها، منطقه رباط در 35 کیلومتری شمال غرب شهربابک جهتمطالعه انتخاب و مطالعات او لیه و عمومی مانند تعیین واحدهای فیزیوگرافی، منابع آبی و نوع کشاورزی منطقه جمع آوری شد . 3واحد فیزیوگرافی (شامل: فلاتها و تراس های فوقانی، دشت دامنه ای و اراضی واریزه ای بادبزنی شکل سنگریزه دار) در این منطقهتشخیص داده شد . در هر واحد فیزیوگرافی 3 پروفیل در اراضی تحت کشت با سنوات کشت متفاوت و یک پروفیل در اراضی بایرآنواحد حفر گردید . نمونههای خاک از لایه های مختلف پ روفیلهای مورد مطالعه برداشته شده و آزمایش های لازم بر اساس روشهایاستاندارد بر روی آنها انجام گرفت . نتایج نشان داد که آبیاری سبب کاهش شوری شده، به صورتی که شوری اراضی تحت آبیارینسبت به اراضی بایر به مقدار قابل توجهی کاهش یافته بود . شوری بیشتر اعماق پروف یل نسبت به سطح خاک نشان از نقش آبآبیاری در آبشویی املاح داشت . از لحاظ نحوه تشکیل و تکامل افق های مشخصه موجود در منطقه مورد مطالعه و رده بندی خاک ها، منطقه مورد مطالعه دارای افق های مشخصه سالیک و جیپسیک می باشد. آبیاری دراز مدت در اراضی با سنوات کشت زیاد وهمچنین اراضی با بافت سبک باعث از بین رفتن افق سالیک در بعضی از پروفیل ها خصوصأ در واحد فیزیوگرافی دشت دامنه ای شده است. به طوری که در این واحد فیزیوگرافی آبیاری باعث تغییر رده بندی خاک از Typic Haplosalids در پروفیل شاهد به Typic Torrifluvents دردو پروفیل با سنوات کشت بیشتر و Typic Torriorthents در پروفیل با سنوات کشت کمتر شده است.

کلیدواژه ها:

سنوات کشت ، آب آبیاری شور ، شوری خاک ، افق سالیک ، واحد فیزیوگرافی