بررسی نقش درگیری تحصیلی والدینی با استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

عملکرد تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است . در کنار عملکرد تحصیلی ، بی شک توجه به سلامت دانش آموزان چه جسمی و چه روانی نیز همواره از اهداف آموزشوپرورش بوده است ول ی متاسفانه گاهی نادانسته و ناخواسته به خاطر توجه افراطی یا نسنجیده به عملکرد تحصیلی آنچنان محیط فشارزایی هم در خانواده و هم در مدرسه حاکم می شود که سلامت جسمی و روانی دانش آموز را به خطر می اندازد و سبب بروز پدیدهای تحت عنوان استرس تحصیلی در آنان می شود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش درگیری تحصیلی والدینی با استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه مورد بررسی در این پژوهش کلیه دانش -آموزان پایه دوازدهم (۱۴۲۷ نفر) که در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ در مدارس متوسطه دوم شهر بیرجند مشغول به تحصیل هستند، بود که تعداد ۱۰۸ نفر بر اساس جدول مورگان و کرجسی ، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه درگیری والدینی در امور تحصیلی شکاری گیسی (۱۳۹۲)، پرسشنامه سنجش میزان استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی زاجاکووا و همکاران (۲۰۰۵) و پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که ۳۸ درصد از واریانس مشاهده شده در استرس و ۷۵ درصد از واریانس مشاهده شده در عملکرد تحصیلی از طریق درگیری تحصیلی والدینی توجیه می شوند و درگیری تحصیلی والدینی می تواند استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند. با توجه به نتایج به دست آمده اجرای برنامه ها و فعالیت های مشارکتی بلندمدت بین خانواده و مدرسه و ترغیب والدین جهت مشارکت سازنده در تحصیل فرزندانشان به منظور بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

درگیری تحصیلی والدینی ، استرس تحصیلی ، عملکرد تحصیلی .