تاثیر چرای دام برخصوصیات پوشش گیاهی و تنوع گونه ای (مطالعه موردی: ایستگاه تحقیقاتی خامسان -کامیاران )

موضو ع: چرای دام بخشی از تکامل مرتع است، بدین ترتیب مرتع و چرا با یکدیگر عجین شدهاند. به عبار ت دیگر، مرتع بایستی چرا شود؛ که خود چرا نو عی هرس طبیعی است. این مزیت در صورتی حاصل میشود که مرتع متناسب با ظرفیت و در زمان مناسب مورد استفاده قرار گیرد. اهدا ف : هدف از این تحقیق مقایسه دو منطقه چرا شده و تحت قرق در سایت زوجی خامسان در استان کردستان بوده که بر روی خصوصیات بوم شناختی مانند درصد پوشش گیاهی و فرم زیستی گونه های گیاهی و ارزیابی اثر چرا بر غنا، تنوع، یکنواختی گونه ای در دو منطقه تمرکز شده است. روش تحقیق: تعداد ۲ ترانسکت به صورت موازی در هر منطقه چرا شده و قرق به صورت سیستماتیک-تصادفی جهت تعین لیست گونه های گیاهی منطقه در نظر گرفته شد. سپس به وسیله نرم افزار Past۴ شاخص های مورد استفاده محاسبه و شاخص های پوشش گیاهی در دو منطقه با آزمون تی مستقل مقایسه شدند . دستاوردها ی: نتایج حاصل از مقایسه شاخص های تنوع گونه ای در این تحقیق نشان داد که شاخص تنوع شانون به صورت معنی داری در منطقه قرق بیشتر از منطقه چرا شده می باشد. در حالی که در مورد شاخص غنای منهینگ و یکنواختی پیلو بین دو منطقه اختلاف معنی داری وجود ندارد. همچنین مقایسه درصد پوشش گیاهی نشان داد که منطقه قرق ( ۳۶ درصد) به صورت معنی داری درصد پوشش گیاهی کمتری نسبت به منطقه تحت چرا ( ۵۲ درصد) دارد .

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ای ، غنای گونه ای ، یکنواختی ، قرق ، فرم زیستی ، خامسان