بررسی پروفایل قندی عسل های مناطق مختلف ایران و مقایسه آن با چند عسل تجاری

در این مطالعه پنج نمونه عسل از مناطق مختلف ایران جمع آوری و از نظر پروفایل قندی (قند احیاکننده قبل از هیدرولیز، قند احیاکننده بعد از هیدرولیز، ساکارز، فروکتوز، گلوکز و نسبت فروکتوز به گلوکز) با دو نمونه عسل تجاری مقایسه شد. نتایج نشان داد که عسل های تجاری شماره ۱ و شهرستان مشهد به ترتیب دارای بیش ترین میزان ساکارز (۲۳/۱۴%و ۲۲/۱۲%) بودند. همچنین عسل شهرستان اردبیل کم ترین میزان ساکارز و فروکتوز (به ترتیب ۳۲/۳% و ۰۷/%۳۲) و بالاترین میزان گلوکز (۸۱/%۴۴) را دارا بود. علاوه بر این، عسل شهرستان اصفهان بیش ترین میزان فروکتوز و قند احیاکننده قبل از هیدرولیز (به ترتیب ۷۹/۴۶% و ۲۶/۷۷%) و عسل شهرستان مشهد کم ترین میزان گلوکز و قند احیاکننده قبل از هیدرولیز (به ترتیب ۳۴/۲۴% و ۷۸/۶۳%) را نشان دادند. در بین تمام نمونه ها، عسل شهرستان های اردبیل و ساری به ترتیب دارای کمترین میزان نسبت فروکتوز به گلوکز (۷۱/۰ و ۷۸/۰) و بیش ترین میزان نسبت گلوکز به آب (۵/۲ و ۳۵/۲) بودند، در حالی که عسل شهرستان مشهد بیشترین میزان نسبت فروکتوز به گلوکز (۶۱/۱) و کم ترین میزان نسبت گلوکز به آب (۵۸/۱)را به خود اختصاص داده بود. نتایج این مطالعه تایید می کند که پروفایل قندی عسل ها ارتباط بسیار نزدیکی با نوع تغذیه زنبور-عسل و مدت زمان نگهداری عسل در لانه زنبور دارد.

کلیدواژه ها:

قند احیاکننده قبل از هیدرولیز ، ساکارز ، فروکتوز ، گلوکز ، نسبت فروکتوز به گلوکز