رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با پرخاشگری و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه ۱ آموزش و پرورش تبریز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با پرخاشگری و اضطراب اجتماعی در دانس آموزان دختر دبیرستانی بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی و مدلیابی با روش معادلات ساختاری است. روش مورد استفاده در این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه ۱ آموزش و پرورش تبریز در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که بر طبق آمار در حدود ۲۹۸۷ است.حجم نمونه مورد نیاز در این پژوهش برابر با ۳۴۰ نفر بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند.. دراین پژوهش، به منظور پیش بینی پرخاشگری و اضطراب، الگوی مفهومی پیشنهاد شده از طریق روش مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه از دانش آموزان جمع آوری گردید، و با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بطور کلی طرح واره های ناسازگار اولیه در نوجوانان با اضطراب اجتماعی و پرخاشگری آنها رابطه معناداری دارد. همچنین در بررسی رابطه انواع طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مشاهده شد که طرحواره های حوزه بریدگی و طرد بیشترین رابطه منفیرا اضطراب اجتماعی داشته و طرحواره های حوزه عملکرد مختل کمترین رابطه را نشان داد. براساس این مقدار همبستگی می توان گفت طرح واره های ناسازگار اولیه قادر به پیش بینی درصد قابل توجهی از واریانس سبک-های اضطراب اجتماعی و پرخاشگری دانش آموزان می باشد. در نتیجه فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفت

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، پرخاشگری ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان دختر.