هوش مصنوعی و حقوق خانواده از منظر نظام حقوق مالکیت فکری

هوش مصنوعی یکی از شاخه های علوم رایانه ای است که به توسعه دستگاه و فناوری های هوشمند می پردازد. ورود هوش مصنوعی در عرصه های مختلف به دلیل نو بودن ، عدم شناخت کافی و عدم قانون گذاری شفاف ، ضرورت بررسی این موضوع را دو چندان می کند. رسانه به عنوان یکی ارکان اصلی زندگی نسل امروز و ارتباط فراگیر در توسعه آموزش و فرهنگ جوامع نقش پر رنگ و مهمی در خانواده ها پیدا کرده است. پیوند هوش مصنوعی با ابزار و فناوری های جدید از جمله رسانه توانمندی فراتر از گذشته را جهت تاثیر گذاری و تحلیل اطلاعات جوامع فراهم نموده که مفاهیمی مانند آزادی بیان ، حریم خصوصی ، حقوق مخاطب و حق مصرف کننده را دچار چالش می کند و می توانند سبب آسیب های جدی به خانواده بعنوان مهمترین رکن جامعه باشد. نظام حقوق مالکیت فکری بعنوان محرک فناوری و توسعه در خدمت جامعه است تا با حمایت از اشخاص آن ها را ترغیب به گسترش خلاقیت و نوآوری کند اما تمامی این موضوعات می بایست در بستر نظم عمومی ، اخلاق حسنه و مصحلت جامعه باشد. بنابراین در این پژوهش به بررسی نحوه مقابله حمایت یا عدم حمایت از فناوری های هوش مصنوعی می پردازیم که میتواند برای خانواده و جامعه خطر آفرین باشد و همچنین برخورد صحیح با رسانه هایی که تحت نظام مالکیت فکری ایران نیستند چگونه باید باشد؟

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، حقوق خانواده ، حقوق مالکیت فکری ، حقوق مصرف کننده ، حقوق مخاطب