اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد((ACT بر علائم افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد((ACT بر علائم افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم انجام شد. طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران مادران دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم شهر تهران بودند که از بین جامعه هدف ۳۰ مادر دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم به عنوان حجم نمونه انتخاب، و در دو گروه آزمایش(۱۵نفر) و گروه کنترل(۱۵ نفر) به صورت تصادفی گماشته شدند. در ابتدا هر گروه با استفاده پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه ی اضطراب بک مورد ارزیابی قرار گرفتند ، سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای در طول ۲ ماه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل چنین درمانی را دریافت نکردند. در خاتمه مجددا هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش یافته ها با استفاده تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد موجب کاهش علائم افسردگی و اضطراب گروه آزمایش شد. با استفاده از این نتایج می توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک روش مداخله ای سودمند در کاهش علائم افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند با اختلال طیف اتیسم سود جست.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اضطراب ، اختلال طیف اتیسم ، پذیرش و تعهد