اثر افزودن پروبیوتیک Protexin در جیره غذایی شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) بر شاخصهای رشد و بازماندگی

این تحقیق به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف پروبیوتیک Protexin در جیره غذایی Isonitrogenous و Isoenergetics بر روی رشد و بازماندگی Astacus leptodactylus انجام شد. تیمارهای غذایی شامل سطوح 0، 1 و 3 گرم در کیلوگرم غذا بودند. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی بود. هر تیمار متشکل از 3 تکرار بوده و جمعاً در 9 مخزن پرورش انجام شد. طول دوره آزمایش طی یک برنامه 8 هفته ای انجام شد و شاه میگوها در مخزنهای فایبرگلاس با ظرفیت 100 لیتری که دارای جریان هوای دائمی بودند و تعویض آب به صورت روزانه صورت میگرفت، نگهداری شدند. متوسط وزن اولیه موجودات 0/74 ±23/05 گرم بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطح پروبیوتیک در جیره های آزمایشی شاخصهای رشدی Astacus leptodactylus در رابطه با افزایش وزن و شاخص رشد ویژه ، بهبود یافته و بین تیمار فاقد پروبیوتیک و تیمار پروبیوتیک 3gr/kg اختلاف معنی داری را نشان داد. (p<0.05) همچنین اختلاف ضریب چاقی و درصد بازماندگی شاه میگوهای آزمایشی در تیمارهای آزمایشی مختلف که با سطوح مختلف پرو بیوتیک تغذیه شده بودند معنی دارنبود (p<0.05)

کلیدواژه ها:

تغذیه ، پروبیوتیک ، ، Astacus leptodactylus ، Protexin ، رشد