اعتباریابی پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر

هدف از این پژوهش اعتباریابی پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ به روش توصیفی بوده است. جامعه آماری، دانش آموزان دختر مدارس مناطق شش گانه شهر اصفهان بودند و نمونه آماری آن شامل ۳۸۴ نفر بود. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. از بین ۶ ناحیه شهر اصفهان، ۴ ناحیه به تصادف انتخاب شدند و سپس از هر ناحیه به صورت تصادفی یک مدرسه دخترانه (چهار مدرسه) انتخاب شدند و سپس از هر مدرسه به صورت تصادفی دو کلاس هفتم، دو کلاس هشتم و دو کلاس نهم و در مجموع ۲۴ کلاس انتخاب شدند و از هر کلاس نیز به صورت تصادفی ۱۶ دانشآموز انتخاب گردید سپس پرسشنامه های انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱ ) و انگیزش تحصیلی هرمنس ( ۱۹۷۷ ) در بین آن ها توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار AMOS۲۳ انجام شد. نتایج تحلیل مولفه های اصلی با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که پرسشنامه (با حذف یک سوال با بار عاملی کمتر از ۰/۳) از ۲ عامل انگیزه درونی و انگیزه بیرونی تشکیل شده است. شاخص های برازش تحلیل عاملی تاییدی بر پایه نرم افزار AMOS۲۳ وجود عوامل دوگانه را تایید کرد. همبستگی معنادار بین عوامل دوگانه با مقیاس انگیزش تحصیلی هرمنس، روایی واگرا و همگرای (روایی سازه و سپس روایی ملاکی همزمان) مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر را تایید کردند. نتیجه بررسی کفایت شاخص های روانسنجی در این پژوهش حاکی از آن است که پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر می تواند ابزار مناسبی برای اندازهگیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان در جامعه ایرانی باشد.

کلیدواژه ها:

اعتباریابی ، روایی سازه ، روایی ملاکی همزمان ، انگیزش تحصیلی