شناسایی و ارزیابی ریسک های زنجیره تامین پایدار صنعت لبنیات با استفاده از روش بهترین_بدترین فازی

امروزه مفهوم مدیریت زنجیره تامین پایدار (SSCM) رشد قابل توجهی در زنجیره تامین محصولاتلبنی (DPSC) داشته است. به دلیل ماهیت پیچیده و اهمیت بالای این گونه محصولات، زنجیره تامینآنها نیز در معرض انواع خطرات مرتبط با بلایای طبیعی و بشری قرار گرفته است از این رو یکی از دغدغههای اساسی در DPSC شناسایی و اولویت بندی ریسک ها برای دستیابی به پایداری است. به دلیلپیچیدگی و وجود عدم قطعیت در زنجیره تامین صنایع مختلف، مدیریت ریسک یکی از مهم ترین ابزارجهت مقابله با پیچیدگی ها و عدم قطعیت ها به شمار می آید. مدیریت ریسک فرایند شناسایی عواملریسک، ارزیابی آنها و برنامه ریزی برای کاهش اثرات نامطلوب ریسکها می باشد. آنچه که برای مدیرانحائز اهمیت است، شناسایی ریسک ها، ارزیابی آنها و انتخاب استراتژی مناسب برای مقابله با هر ریسکاست. در تحقیقات انجام شده قبلی حوزه زنجیره تامین محصولات لبنی توجه کمی به رابطه بین پایداریو مدیریت ریسک شده است. در این تحقیق علاوه بر توجه به مفهوم پایداری در زنجیره تامین صنایعلبنی، ریسک های موجود در این صنعت شناسایی شده است. هدف از این تحقیق ایجاد یک چهارچوبنظام مند برای شناسایی ریسک های موجود در زنجیره تامین محصولات لبنی با رویکرد زنجیره تامینپایدار و ارزیابی آنها جهت مقابله و اتخاذ تصمیمات مناسب برای مقابله با این ریسک ها است.

کلیدواژه ها:

شناسایی و ارزیابی ریسک ، زنجیره تامین پایدار ، روش بهترین_بدترین فازی ، زنجیره تامین محصولات لبنی