بررسی آسیب شناسی تصرفات حاشیه نشینی در چهارچوب حقوق عامه و شهروندی

حاشیه نشینی در عصر امروز یک معضل جدی خصوصا در کلان شهرها ایجاد شده است که باعث بروز جرایمی مثل سرقت و ...گردیدهاست .در این پایان نامه به بررسی آسیب شناسی حقوق شهروندی ، حقوق عامه و تصرفات حاشیه نشینی پرداخته شده است که باروش تحلیلی و توصیفی بوده است. خطر حاشیه نشینی فرهنگی بیشتر از حاش یه نشینی جغرافیای فضایی است، درحالی که حاشیهنشینی فرهنگی مغفول مانده است. حاشیه نشین فرهنگی کسی است که خود را با ساختارها و فرهنگ جامعه تطابق نمی دهد و بهگونه ای دیگر ساز خود را برای جامعه کوک می کند. ما کمتر به این موضوع توجه کرده ایم، درحالی که این موضوع مهمتر از حاشیهنشینی فضایی جغرافیایی است موضوعاتی مثل سرقت زمانی می تواند پلیسی باشد که سرعت دستگیری سارق از سرعت مجرم شدنفرد بیشتر باشد و وقتی سرعت مجرم شدن فراد از سرعت دستگیری بیشتر باشد دیگر موضوع پلیسی نیست. برای حل مساله حاشیهنشینی نیاز به توانمندسازی ساکنان این مناطق داریم و باید حاشیه نشینان را به متن بیاوریم، در غیر این صورت مشکل حل نخواهدشد. .قوه مجریه نیز با استفاده از ظرفیت وزارتخانه ها، موسسات و نهادهای دولتی و در اجرای قوانین مصوب مجلس و حسب مورد باتصویب مقررات دولتی و ایجاد ساختارهای اداری مناسب می بایست اقدامات اجرایی، نظارتی و احیاگرا یانه لازم را در این زمینه ضمنتعامل کافی با نهاد تعقیب و سازمانهای مربوطه صورت دهد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، حاشیه نشینی ، حقوق شهروندی ، حقوق عامه ، حقوق ایران