امکان سنجی زمانی-مکانی جمع آوری آب باران در موسسات آموزشی (نمونه موردی دانشگاه صنعتی اراک)

مقاله حاضر با هدف بررسی و امکان سنجی استحصال و جمع آوری آب باران در محیط های آموزشی و به منظور تامین نیازهای کالبدی اینگونه اماکن ارائه شده است. به این منظور یکی از موسسات آموزشی انتخاب و سپس مساحت کل اماکن و واحدهای اداری و فضای سبز آن به تفکیک کاربری های مختلف تعیین گردیده و سپس جنس موجود در هر کاربری (ساختمان ها ،فضای سبز ،فضای خاکی ،چمن مصنوعی) و ضریب رواناب هرکدام اعمال شد. در مرحله بعدی شیب کاربری ها مسقف محاسبه شده و در گام آخر حجم رواناب تمام کاربری های موجود با توجه به اطلاعات بارشی کلانشهر اراک بدست آورده شد . یافت های این مطالعه نشان می دهد که فاکتورهای مهم جهت انتخاب مکان مناسب جمع آوری باران به ترتیب شامل شدت بارندگی، جنس سطح آبگیر، ضریب رواناب و شیب سطح آب گیر می باشد. بر این اساس بهترین کاربری ، برای استحصال رواناب تولیدی از باران مربوط ساختمان های اداری و آموزشی می باشد . از سوی دیگر با توجه به آنکه عمده ریزش های جوی مربوط به فصول پر باران سال می باشد، بنابراین فصول زمستان و بهار بهترین زمین ممکن برای جمع آوری آب باران و ذخیره سازی و استفاده آز آن می باشد.

کلیدواژه ها:

سطح آبگیر ، جمع آوری آب ، باران ضریب رواناب