نقش تعدیل گر مدیریت دانش بر رابطه بین مدیریت کیفیت و مسئولیت اجتماعی

هدف این پژوهش نقش تعدیل گر مدیریت دانش بر رابطه بین مدیریت کیفیت و مسئولیت اجتماعی است . روش این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجراء توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری تحقیق ۱۵۰ نفر کارکنان شهرداری تهران و زمان انجام تحقیق زمستان ۱۴۰۱ و بهار ۱۴۰۲ بوده است ؛ که با استفاده از فرمول جامعه محدود کوکران نمونه آماری تحقیق ۱۵۰ محاسبه شد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای گردآوری داده ها انجام شد. داده های لازم با دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده اند. برای جمع آوری داده ها در بخش میدانی از پرسشنامه استاندارد اقتباس شده از تحقیق عباس (۲۰۱۹) حاوی ۲۹ پرسش در خصوص متغیرهای تحقیق استفاده شد که با آلفای کرونباخ بیش از ۷۰/۰ پایایی آن تایید شد. تعداد ۱۵ پرسشنامه توزیع شد که تعداد ۱۳۰ پرسشنامه قابل استفاده در تجزیه و تحلیل استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزارهای آماری SPSS و لیزرل تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان داد بین مدیریت کیفیت و مسئولیت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد. بین مدیریت دانش و مسئولیت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد. مدیریت دانش بر رابطه بین مدیریت کیفیت و مسئولیت اجتماعی تاثیرگذار است .

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، مدیریت کیفیت ، مسئولیت اجتماعی