تنوع زیستی گونه های چوبی در ارتباط با ارتفاع از سطح دریا در جنگل های آبسرده چهارمحال و بختیاری

تنوع زیستی که مفهوم آن با آمیختگی و ترکیب گونه ها قرین است ، یکی از خصوصیات مهم جوامع گیاهی است که همواره به عنوان شاخصی برای مقایسه وضعیت بومشناختی اکوسیستم های جنگلی به کار گرفته می شود. هدف اصلی از مدیریت منابع طبیعی ، حفظ تنوع زیستی در اکوسیستم های طبیعی است . حفاظت از تنوع زیستی کلید مدیریت هدفمند و شرط لازم برای جنگلداری پایدار می باشد و نیازمند فهم تنوع و پویایی موجود در جنگلهای طبیعی جهت فراهم آوردن ابزار مدیریت است . رویشگاهی که تنوع زیستی بیشتری داشته باشد، پایداری اکولوژیکی و حاصل خیزی بیشتری را خواهد داشت و یک اکوسیستم پایدار و پویا خواهد بود. جنگل های زاگرس که به صورت نواری بخش غربی کشور را می پوشانند، به جهت شرایط مختلف توپوگرافی و خاکی ، از جمله مناطقی هستند که تنوع زیستی بسیار خوبی از گونه های گیاهی را دارا می باشد. در این تحقیق شاخص های تنوع زیستی گونه های گیاهی چوبی در تودههای بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) در طبقات مختلف ارتفاع از سطح دریا(کمتر از ۲۰۵۰ متر، ۲۰۵۰-۲۱۵۰ متر و بیشتر از ۲۱۵۰ متر) واقع در منطقه آبسرده شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری مورد مطالعه قرار گرفت . بدین منظور مساحت قطعات نمونه از طریق رسم منحنی سطح -گونه ۱۲ آر به دست آمد، سپس با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی منظم تعداد ۴۰ قطعه نمونه در این منطقه پیاده شد و اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی و عوامل فیزیوگرافیک برداشت شد. با توجه به نتایج به دست آمده، بین مقادیر شاخص یکنواختی پیلو و شلدون در طبقات مختلف ارتفاعی در منطقه مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود دارد در حالیکه غنای گونه ای و سایر شاخص های مورد بررسی در طبقات ارتفاعی مختلف ، اختلاف معنی داری نشان نداد و در مجموع طبقه ارتفاعی کمتر از ۲۰۵۰ متر از سطح دریا دارای بیشترین غنا و تنوع گونه ای گیاهان چوبی می باشد. از این تحقیق ممکن است استنتاج شود که دما و رطوبت مربوط به فرم زمین عامل تاثیر گذار بر تنوع و غنای پوشش گیاهی تودههای بلوط ایرانی این منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، ارتفاع از سطح دریا ، بلوط ایرانی ، جنگل های آبسرده چهارمحال و بختیاری.