ارائه الگویی برای مدیریت مشارکتی شهروندان در راستای رسیدن به پایداری شهری در شهر مشهد

پایداری در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات مدیریت شهری را به خود اختصاص داده است. مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها و کلیه فعالیت ها و امور شهری، مورد توجه مدیران و برنامه ریزان و کلیه صاحب نظران توسعه پایدار شهری است. هدف کلی این پژوهش، طراحی الگوی مدیریت مشارکتی ذی نفعان ساکن در مناطق ۲ و ۵ شهرداری مشهد با در نظر گرفتن ابعاد توسعه پایدار شهری جهت ارتقاء بهره وری سیاستها و برنامه های مدیریت شهری پایدار شهرداری مشهد می باشد. جامعه آماری شامل ۲۵۲ شورایار در مناطق ۲ و ۵ شهرداری مشهد است که بحرانی ترین مناطق از نظر شاخص های توسعه پایدار شهری هستند. در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب استفاده شده است و حجم نمونه اصلی با توجه به جدول مورگان ۱۴۸ نفر می باشد. ابزار تحقیق برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه است. در این پژوهش جهت دستیابی به اهداف تعیین شده از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که در بخش توصیفی از شاخص های مرکزی مانند میانگین، میانه و نما جهت بررسی ویژگی های فردی جامعه آماری استفاده شده است و در بخش استنباطی از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار های SPSS و Lisrel استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل آماری مشخص شد که در منطقه ۲ شهرداری مشهد تصمیم گیری در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار زیست محیطی، حل مساله در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار اجتماعی و توسعه پایدار زیست محیطی موثر است و در منطقه ۵ شهرداری مشهد هدف گذاری در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار اجتماعی و زیست محیطی؛ تصمیم گیری در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار اجتماعی و زیست محیطی؛ حل مساله در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار زیست محیطی و تغییر در مدیریت مشارکتی بر توسعه پایدار اجتماعی موثر است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، مدیریت مشارکتی ، شهرداری مشهد