رابطه بین مهارت‎های ارتباطی، هوش هیجانی و هوش معنوی

این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین مهارت‎های ارتباطی، هوش هیجانی و هوش معنوی در میان دانشجویان صورت پذیرفته است.روش تحقیق در پژوهش حاضر پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز بودند. در این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود و حجم نمونه با مراجعه به جدول مورگان ۲۶۰ نفر برآورد گردید. در این پژوهش سه متغیر موردبررسی قرار گرفتند، لذا به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه مهارت‎های ارتباطی بارتون جی-ای (۱۹۹۰)، پرسشنامه هوش هیجانی بار-اون (۱۹۹۷) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) استفاده شد.نتایج پژوهش حاضر مبین آن است که بین مهارت کلامی با هوش هیجانی و مولفه های آن رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین سایر مولفه های هوش هیجانی با مهارت های شنودی و بازخوردی ارتباط معناداری وجود ندارد و تنها بین مولفه بین فردی با مهارت شنودی و بازخوردی رابطه معنی داری وجود دارد. مولفه گسترش آگاهی هوش معنوی با مهارت کلامی رابطه معناداری داشت و هیچ یک از مولفه های دیگر هوش معنوی با مهارت های کلامی، شنودی و بازخوردی این مطالعه نشان داد افرادی که از هوش هیجانی بالاتری برخوردارند در شرایط برقراری ارتباطات انسانی از مهارت‎های کلامی بالاتری برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

مهارت‎های ارتباطی ، هوش هیجانی ، هوش معنوی ، دانشجویان