بررسی تاب آوری شهری در مقابل زلزله مطالعه موردی شیراز

مطالعه تاب آوری شهرها در مقابل زلزله از الزامات برنامه ریزی کاهش خسارات جانی و مالی زلزله در شهرهاست. تاب آوری تعاریف گوناگونی دارد شهر شیراز با داشتن سی وچهار گسل اصلی در شهر شناخته شده است که بیست و پنج گسل از آنها فعال می باشند و این نتیجه از طریق شواهد ریخت زمین شناختی و نحوه توزیع زمین لرزه های دستگاهی و تاریخی ثبت شده بدست آمده است. چارچوب نظری این تحقیق بر مبنای نظریه های تاب اوری شهری و زلزله می باشد و بر اساس ماهیت از روش از نوع توصیفی - تحلیلی است. داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای - اسنادی گردآوری شده است. در این مقاله ضمن معرفی اجمالی تعاریف بلایا و تاب آوری، ابعاد و شاخص های به دست آمده از مطالعات پیشین ، ابعاد و شاخص ها معرف عوامل تاثیرگذار بر تاب آوری شهری در برابر زلزله ارائه شده است. بر این اساس، بعد کالبد که معرف ساختار شهر است ، بیشترین سهم و پس از آن بعد امنیت ، مهم ترین عامل در تاب آوری شهر است . و در پایان پیشنهاداتی در همه ی زمینه های تاب اوری (اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و....) ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، زلزله ، شهر شیراز