اثربخشی تکنیک های درمان ذهن آگاهی بر ترس از تجربه مثبت و علائم روان تنی در افراد مبتلا به سوگ ناشی از کوید ۱۹

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان ذهن اگاهی بر ترس از تجربه مثبت و علائم روان تنی در افراد مبتلا به سوگ ناشی از کویید ۱۹ انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش افراد بزرگسال مبتلا به سوگ ناشی از کویید ۱۹ بود که از طریق پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ) بزرگسالان بارت و اسکات (۱۹۹۸) شناسایی شدند. گروه نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی ۱۰ نفر در گروه درمان ذهن آکگاهی و ۱۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه های محقق ساخت ترس از تجربه مثبت و پرسشنامه علائم روان تنی لاکورت و همکاران (۲۰۱۳) بودند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش طی ۷ جلسه تکنیک های درمان ذهن آگاهی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله درمانی را دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس و نرم افزار spss۲۴ انجام شد. نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر ترس از تجربه مثبت و علائم روان تنی اثر بخش بوده است. (P<۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

درمان ذهن آگاهی ، ترس از تجربه مثبت ، علائم روان تنی ، سوگ