بررسی تطبیقی آموزش و پرورش ایران و ژاپن با معیارهای جدید

آموزش و پرورش تکرار تجربه است ، به منظور اینکه معنای تجربه گسترش پیدا کند و برای هدایت و کنترل تجربیات بعدی، فرد را بهتر قادر سازد. یکی از بزرگترین موضوعاتی که آموزش و پرورش ما می تواند به آن بپردازد ایجاد سیستم آموزش فعال در کلاسهای درس است تا دانش آموز فکر کند، کار کند و معلم افکار دانش آموزان را هدایت کند. به عبارتی لازم است آموزش و پرورش از حالت حافظه محوری خارج شود. همچنین لازم است حداقل آموزشها و مهارتهایی که دانش آموزان برای ورود به عرصه کار و زندگی نیاز دارند به آنها داده شود. این آموزش هم فقط سواد خواندن و نوشتن نیست . هدف این مقاله بررسی تطبیقی آموزش و پرورش ایران و ژاپن با معیار های جدید است . ما در این مقاله از اسناد بالادستی کمک گرفته ایم . روش تحقیق با توجه به منابع کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان داد سیستم آموزش و پرورش در ایران با توجه به رشد روز افزون سیستم های آموزشی و پژوهشی در جهان متاسفانه نتوانسته به آن حد قابل قبول برسد. این مشکل هم به تقلید از سیستم های آموزش و پرورش کشورهایی بر می گردد که در طی سالها فقط و فقط از آنها کپی برداری شده است ، آن هم بدون توجه به نیاز دانش آموز ایرانی در مقایسه با دانش آموزان دیگر کشورها.

کلیدواژه ها:

خواندن و نوشتن ، سیستم آموزشی ، دانش آموزان