اثربخشی مشاوره ی گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش کمرویی دانش آموزان

هدف: این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مشاوره ی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی – رفتاری بر میزان کمرویی دانش آموزان سال سوم دبیرستان روستای باروق در میاندوآب صورت پذیرفت. روش : در این پژوهش از روش آزمایشی استفاده شد.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان شهید بهشتی باروق بودند.به منظور انجام پژوهش پس از اجرای پرسشنامه کمرویی، 20 نفر از افرادی که بر اساس نمرات کسب شده در پرسشنامه کمرویی، کمترین نمره را کسب کرده بودند ،به طور تصادفی در دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت مشاوره گروهی شناختی – رفتاری قرار گرفتند ولی گروه کنترل هیچ گونه برنامه ای دریافت نکردند. شرکت کنندگان پس از اتمام مشاوره گروهی تحت بررسی مجددقرار گرفتند.داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 19 spss و با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس،تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها : نتایج تفاوت معنی داری را بین گروه های آزمایش و کنترل نشان داد. نتیجه گیری : با توجه به وجود تفاوت معنی دار بین گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون، می توان گفت که مشاوره ی گروهی شناختی – رفتاری دردانش آموزان در حکم روش درمانی موثر برای کاهش کمرویی،قابلیت استفاده را دارد.

کلیدواژه ها:

مشاوره گروهی ، شناختی – رفتاری ، کمرویی دانش آموزان