بررسی وضعیت لرزه زمین ساختی منطقه دماوند

منطقه دماوند، در شرق استان تهران یکی از مناطق با توان لرزه زایی بالا است. گسل مشاء، گسلی پی سنگی که از بخشمیانی منطقه عبور می کنند یکی از مهمترین سرچشمه های لرزه زا در منطقه است. مطالعه گسل های فعال و لرزه زا در کناربررسی و مطالعه شکستگی های مرتبط به آن ها، معرف پهنه گسلی در منطقه است. وقوع ۲۳ زمین لرزه تاریخی و ۱۳ زمینلرزه دستگاهی بزرگتر از ۶ از سال ۱۹۰۰ تا کنون، بیانگر نرخ لرزه خیزی بالا در منطقه است. زمین لرزه های منطقه در گروه زمین لرزه های کم عمق قرار دارند. مقدار عددی ضرایب لرزه خیزی برای منطقه برابر با مقادیر b=۰/۸ و a=۶/۰۴۸ و Me=۴/۳ برآورد شده است. تهیه نقشه های چگالی گسل ها و زمین لرزه ها و تلفیق آن ها مشخص کننده مناطق با توان لرزه زایی بالا است، و منطقه دماوند در یکی از پهنه ها با توان لرزه زایی بالا قرار دارد. مقایسه نقشه گسل های پی سنگی منطقه با نقشه پهنه بندی توان لرزه ای منطقه نشان می دهد که حداکثر چگالی و توان لرزایی منطقه دماوند در محل تلاقی دو گسلپی سنگی واقع شده است.

کلیدواژه های بررسی وضعیت لرزه زمین ساختی منطقه دماوند:

لرزه خیزی ، دماوند ، گسل ، زمین لرزه