مروری نظام مند به بررسی سندروم متقاطع اندام تحتانی با رویکرد سهرمن

پاتوکینزیولوژی به هرگونه حرکت غیر دقیق ، ناکافی و بیش از اندازه منجر به آسیب و توسعه اختلالات اسکلتی و عضلانی گفته میشود. سیستم های پایه عصبی - اسکلتی ، عضلانی وحمایت کننده قلبی – عروقی ، متابولیک در کنار هم مجموعه ای تشکیل می دهند که بر تغییرات ناشی از عملکرد ا ستاتیک یا داینامیک فرد اثر گذارند . هر گونه حرکات تکراری و در را ستای ممتد منجر به اختلال در عملکرد فرد می شود . متغییر های فردی سن ، جنس ، آنتروپومتری ، موبیلیتی ، ژنتیک ، سطح فعالیت نیز در بروز و شدت اختلالات اثر گذارند . حرکات غیر دقیق نا کافی در مفصل ، سگمان ها ، کل بدن درگیر می کند . منجر به کاهش انعطاف پذیری و حداقل مقاومت در بافت می شود . آسیب میکروتروما مستعد هاپیو یا هایپر مولتی می باشند . در نتیجه آسیب ماکروتروما یا پاتولوژی بافت محدودیت در عملکردی به همراه دارند . تعداد زیادی از دیسفانکشن مهره ها در نتیجه میکروتروما که منجر به نقص در راستا ، ثبات و الگوی حرکتی مهره ها می شوند . حرکات از قوانین مکانیک تبعیت می کنند . از جمله قوانین قانون فیزیکی که بیان می کند حرکت م سیری که کمترین میزان مقاومت دارد طی می کند . در این مطالعه به بررسی و تحلیل سندروم اندام تحتانی با رویکرد مدل سهرمن میپردازیم . توجه بی شتر به تفاوتهای جن سیتی و سن هم میتواند نتایج قابل اتکایی در راستای کمک به کاهش آسیب ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

پاتوکینزیولوژی ، مدل سهرمن ، سندروم متقاطع اندام تحتانی ، میکروتروما ، ماکروتروما