بررسی روند تغییرات سالانه متغیرهای شیمیایی آب در پایین دست سد دز

کیفیت آب یکی از شاخص های مهم برای سلامت انسان و عامل مهم در پایداری کشاورزی، منابع طبیعی و صنعت می باشد. توسعه فعالیت های انسانی نظیر کشاورزی، شهرنشینی و صنایع سبب کاهش کیفیت آب می گردد. در این تحقیق به منظور بررسی کیفیت آب در پایین دست رودخانه دز از سه ایستگاه دزفول، بامدژ و حرمله استفاده گردید. داده های کیفیت آب شامل، pH، SAR ، EC، TDS، TA و TK در دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۴۵ مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از آزمون های ناپارامتریک من-کندال و تایل-سن این شاخص ها تحلیل گردید. نتایج نشان داد از بالادست رودخانه به سمت پایین دست کیفیت تمامی شاخص ها به جز pH کاهش یافته است. بیشترین و کم ترین روند کاهشی کیفیت آب به ترتیب متعلق به ایستگاه بامدژ و دزفول بود. روند تمامی شاخص های مورد بررسی در ایستگاه بامدژ در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار بود. پیشنهاد می گردد ضمن بررسی تغییرات کاربری اراضی این منطقه، راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت آب مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، روند ، آزمون ناپارامتریک ، رودخانه دز