پیش بینی مولفه های یادگیری سازمانی براساس ابعاد توانمندسازی درمیان اعضای هیئت علمی مطالعه موردی دانشگاه ارومیه

سازمان ها درقرن بیست و یکم بی وقفه با تغییر مواجه اند تغییرات موجود درمحیط کار سازمان ها را مجبور کرده است که به منظور بقای خود دردنیای متلاطم درنظام های مدیریتی خود بازنگری کنند با درک این مهم که تغییر جز لاینفک و ذات دانشگاه های هزاره سوم شده است قدرت و سازگاری و انطباق با تحولات اخیر درعرصه های مختلف اقتصادی اجتماعی و آموزشی افزیاش می یابد طبرسا و اهنگر 1387 اما نکته کلیدی این است که سازمان ها چگونه باید یادبگیرند و دانایی جدید تولید کند بقا و رشد سازمان ها دردنیای پرتغییر کنونی مستلزم توانایی برای واکنش به موقع و مناسب دربرابر تغییرهای پی درپی محیطی است فقط سازمان هایی می توانند ضرورت ها و تغییرات محیطی را به موقع پیش بینی نمایند و بقای خود را درمحیط دائما متغیر ادامه دهند که بریادگیری سازمانی تمرکز و تاکید کنند هانگ و همکاران 2010 فویل و لی لس 1985 درروشن سازی مفهوم یادگیری سازمانی بیان میدارند که یادگیری سازمانی سازمان را به عنوان نهادشناختی که قادر به مشاهده اعمال خود کشف اثرات اقدامات و اصلاح اقدامات خود به منظور بهبود عملکرد سازمان تبدیل می کند فانگ و همکاران 2008 از دیدگاه نیف ابعاد یادگیری سازمانی شامل چشم انداز مشترک بیانگر آینده مطلوب و کامل جذب و حفظ بهترین و خلاق ترین کارکنان دانشی کارویادگیری گروهی هم راستایی نیروها و کارکنان سازمان و تفکر سیستمی استفاده از روش سیستمی درتحلیل و اداره امور سازمان است خانعلیزاده و همکاران 1389