نشوونما و تولیدمثل زنبور پارازیتویید Trissolcus grandis (Thomson) روی تخم های دو گونه میزبان Graphosoma lineatum (L.) و (F.) G. semipunctatum در سه دمای ثابت آزمایشگاهی

زنبور پارازیتویید Trissolcus grandis (Thomson) یکی از مهم­ترین پارازیتوییدهای تخم سن گندم است که به­راحتی در آزمایشگاه و در طبیعت روی تخم برخی سن­های دیگر از جمله گرافوزوما پرورش می­یابد. در مطالعه­ حاضر دو میزبان Graphosoma lineatum (L.)  و (F.)  G. semipunctatum از نظر تاثیری که در دماهای مختلف بر نشوونما و زادآوری زنبور پارازیتویید تخم سن گندم T. grandis دارند، مقایسه شده­اند. این تحقیق در شرایط دمایی ۲۳، ۲۶ و ۱±۲۹ درجه­ سانتی­گراد، ­رطوبت نسبی ۱۰±۵۰ درصد و دوره­ نوری ۱۶ ساعت روشنایی در شبانه­روز انجام شد. آستانه­ دمایی و ثابت دمایی زنبورها روی تخم­های G. semipunctatumبرای افراد نر به­ترتیب C˚۱۷/۱۱ و  ۹۷/۰۹ درجه- روز و برای افراد ماده­ C˚۸۲/۱۶ و ۸۹/۱۰۹ درجه- روز  و روی تخم­های G. lineatum  برای افراد نر به­ترتیب C˚۸۲/۱۸ و ۳۳/۷۶ درجه- روز و برای افراد ماده­ C˚۴۷/۱۸ و ۷۴/۹۱ درجه- روز به­دست آمد. اندازه­گیری محتوای پروتئین کل تخم این دو میزبان و سن گندم نشان داد که مقدار پروتئین موجود در تخم­های G. lineatumبیش از تخم­های G. semipunctatum  و آن هم بیش از سن گندم می­باشد. همین متغیر به­تنهایی بیش از ۹۹ درصد تغییرات نشوونمایی این حشره را در بین میزبان­ها توجیه کرد. خطوط رگرسیون سرعت نشوونمای زنبور در سه میزبان در حدود ۵/۲۶ درجه سانتی­گراد باهم تلاقی نمودند که ممکن است نشان دهنده­ دمای بهینه­ نشوونما باشد که در آن اثر میزبان حذف شده و پارازیتویید در تمام میزبان­ها سرعت رشد مساوی دارد. بیشترین زادآوری این زنبور روی تخم­های G. semipunctatum، ۶۵/۱۲  ± ۴/۱۰۹ تخم بود که در C˚۲۶ به­وقوع پیوست. بیشترین زادآوری روی تخم­های G. lineatum نیز ۳۶/۱۰ ± ۹/۹۱ بود که در C˚۲۹ اتفاق افتاد.

کلیدواژه ها:

اثر میزبان ، محتوای پروتئین ، نشوونما ، نیاز دمایی ، Trissolcus grandis ، Graphosoma lineatum ، G. semipunctatum