اثربخشی آموزش مدیریت زمان بر پیامدهای تحصیلی و رفتاری دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی شهرستان تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مدیریت زمان بر پیامدهای تحصیلی (عملکرد تحصیلی، رضایتمندی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی) و رفتاری (رفتار اجتماعی) دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی شهرستان تبریز اجرا گردید. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی نواحی پنجگانه ی شهرستان تبریز در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳، تشکیل می دادند. دو کلاس ۳۰ نفره ی پایه ی ششم ابتدایی از بین کلاسهای پایه ی ششم ابتدایی ناحیه ی ۳ تبریز به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و یکی از کلاسها به عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش آزمون محقق ساخته ی پیشرفت تحصیلی، فرم اصلاح شده ی پرسشنامه ی رضایتمندی تحصیلی دنیسون و الماسری (۲۰۱۲)، پرسشنامه ی خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینگز (۱۹۹۹) و بخشی از پرسشنامه ی خودسنجی نوجوان (جهت سنجش رفتارهای اجتماعی دانش آموزان) بودند. برنامه ی آموزش مدیریت زمان در جلسات ۵۰ دقیقه ای و به صورت دو جلسه در هر هفته برای دانش آموزان گروه آزمایش به اجرا درآمد و گروه کنترل هیچ برنامه ای را دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد آموزش مدیریت زمان تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد تحصیلی، رضایتمندی تحصیلی و رفتار اجتماعی دانش آموزان داشته ولی این آموزش بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تاثیر معناداری نداشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت زمان ، پیامدهای تحصیلی ، پیامدهای رفتاری ، عملکرد تحصیلی