تاثیر روش مداخله ای تحریک دهلیزی در بهبود مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر با اختلال هماهنگی رشدی

هدف: کودکان احتیاج به تحریک های حسی مناسب دارند. تحریک های حسی مناسب باعث رشد، بهبود مهارت های حرکتی و کفایت های تحصیلی کودکان می شود که از جمله این تحریک ها، تحریک دهلیزی است. بسیاری از کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر هماهنگی ضعیف حرکتی - تعادلی و مشکلات مربوط به مهارت های حرکتی دارند که بعضی از این کودکان به عنوان مبتلایان به اختلال هماهنگی رشدی شناخته می شوند. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تحریک دهلیزی در بهبود مهارت های حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی با اختلال هماهنگی رشدی است. روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کل دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر اصفهان در مقطع ابتدایی بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۰ دانش آموز با استفاده از سیاهه اختلال هماهنگی رشدی (DCD-Q,۰۷) غربال شده و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جاگماری شدند. ابزار این پژوهش مقیاس رشد حرکتی لینکن- اوزرتسکی و سیاهه اختلال هماهنگی رشدی (DCD-Q,۰۷) بود. داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل و تحلیل کوواریانس تک متغیری (Mancova) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: روش مداخله ای تحریک دهلیزی بر بهبود مهارت های حرکتی این کودکان موثر بود (۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش مداخله ای تحریک دهلیزی در بهبود مهارت های حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی با اختلال هماهنگی رشدی موثر بوده است. بنابراین استفاده از این روش به عنوان روشی در بهبود برای بخشی از مشکلات حرکتی این کودکان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Vestibular stimulation ، Motor skills ، Educable mental retardation ، Children ، with ، developmental coordination disorder ، تحریک دهلیزی ، مهارت های حرکتی ، کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر با اختلال هماهنگی رشدی.