بررسی تاثیر استفاده از الیاف پلی پروپیلن ،آرامید و کربن بر خواص مکانیکی بتن پودری
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 361
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_1782
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
بتن پودری واکنشی (RPC) ازجمله بتن های فوق توانمند با ویژگی های فیزیکی و مکانیکی برتر است که به دلیل عملکرد بسیار مناسب آن در دو دهه اخیر مورد توجه قرارگرفته است . در این بتن ، بهره گیری مناسب از خواص پوزولانی فعال میکرو سیلیس با درجه خلوص بالا، کاهش شدید نسبت آب به سیمان (W/C) ، اصلاح دانه بندی مصالح ریزدانه و استفاده از روشهای نوین عمل آوری ، منجر به تولید محصولی با مشخصات مکانیکی مطلوب می گردد. در این تحقیق بر آن شدیم تا به بررسی تاثیر استفاده از الیاف شیشه ای و پلاستیکی در مقاومت بتن پودری واکنش پذیر بپردازیم . بدین منظور الیاف شیشه ای و پلاستیکیدر ساخت نمونه ها مورداستفاده قرارگرفته است . همچنین از میکرو سیلیس ، نانو سیلیس ، نانو اکسید آهن درطرح اختلاط استفاد هشده و مورد مطالعه قرار گرفتند.مقاومت فشاری ،اثر W/B بر کارایی ،اثر رژیم عمل آوری به ویژگی های بتن ،مقاومت کششی ، مقاومت خمشی نمونه های RPC مسلح ، مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه حاصله نشان داد کهاستفاده از الیاف، تاثیر مثبتی گذاشته بر روی مشخصات بتن گذاشته و باعث افزایش آنها می گردد .تمامی الیاف استفاده شده در آزمایشات افزایش مقاومت های خمشی ، فشاری ، کششی و ... را نشان می دهد .افزودن الیاف در بتن باعث افزایش انرژی شکست شده و رفتار بتن را بسیار نرم تر می کند . در واقع استفاده از الیاف باعث افزایش شکل پذیری بتن خالص شده و سطح زیر نمودار تنش کرنش را افزایش می دهد که هرچه طول الیاف با قطر ثابت افزایش می باید طاقت بتن نیز بالا می رود .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا قدیریان
کارشناسی ارشد،عمران سازه، موسسه آموزش عالی سبحان
علی گلچین
کارشناسی ارشد، برنامه ریزی شهری ، دانشگاه امام رضا(ع)، مشهد، ایران
حسن برفرازی
کاردانی، برق صنعتی، دانشگاه صنعتی ، ساری
هادی فروزان فرد
دانشجو کارشناسی ارشد، گروه عمران، دانشگاه غیرانتفاعی خاوران، مشهد، ایران