بررسی مفهوم نشانه شناسی در معماری و سینما

نشانه شناسی به طورکلی علم مفاهیم است . همانطور که نشانه شناسی سینما می خواهد الگوی برای جامعه خلق کند که توضیح دهد چگونه فیلم مفهوم پیدا می کندو چگونه آن را به بیننده منتقل می کند معماری نیز مانند هر اثر هنری دیگر، از این قاعده مستثنی نبوده و محملی برای تجلی معانی نهفته در فرهنگ و هنریک سرزمین و عرصه ای برای بیان مضامین اندیشه ای وابسته و پیوسته با آن است . نشانه ، پدیده ای ملموس و قابل مشاهده است که به واسطه رابطه ای که با یک پدیده غایب دارد، جانشین آن می شود و بران دلالت می کندو ضرورتا باید نمود مادی داشته باشد تا بتواند به وسیله یکی از حواس انسان دریافت شود نشانه شناسی یا نقد نشانه شناسی ، فیلم را به عنوان یک زبان یا نظام زبانی مرکب از علائم تفسیری که شامل تصویر، شاخص و نماد است ، موردبررسی قرار می دهد. تصویر بازنمود شی ء است . شاخص ، نشانه ای است که نقش کارکردی برای شی ء - تصویر- که در فیلم پدیدار شده، پیشنهاد می کند. نماد، نشانه ای است که معنا یا مفهومی را جدا از معنای ذاتی خودشی ء تلقین کند. ازآنجایی که ، معماری زبانی بین خالق طرح و مخاطبان است که از طریق بازنمایی کالبد، پیامی مبتنی بر مفاهیم و ایدههای طراح را منتقل ساخته و این گونه به بیان ایدههای خالق خود می پردازد، نظام آنکه روند شکل گیری اجزایش است ، مانند ترکیب بندی شکل ، سطح ، فرم و پلان را می توان مشابه با نظام زبان دانست .هدف از این پژوهش ، شناخت و بررسی نشانه شناسی در سینما و معماری می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کیفی و جمع آوری اطلاعت ، کتابخانه ای و اسنادی است و در انتها با تفسیر و تحلیل اطلاعات، جنبه های از نشانه شناسی مانند زبانشناسی ، ساختارگرایی ، نماد و معنا که قابل قیاس با معماری هستند و می تواند با ایجاد مفاهیم مشترک، جهت پیشبرد در طرح مسائل معماری قابل استفاده باشد بیان شده است .

کلیدواژه ها:

زبانشناسی ، نشانه شناسی ، سینما ، معماری