تعیین الگوی بهینه بهره برداری از محصولات زراعی در منطقه گهرباران ساری (مقایسه برنامه ریزی ریاضی غیرخطی معمولی و الگوریتم ژنتیک)

در جهان امروز، یکی از مشکلات اساسی بشر تامین نیازهای غذایی با توجه به محدودیت نهاده­ها است. بر همین اساس بهینه سازی الگوی کشت محصولات زراعی، یک راهکار مناسب جهت توسعه بخش کشاورزی و تامین غذای بشر است. در این راستا در مطالعه حاضر، الگوی کشت بهینه در منطقه گهرباران شهرستان ساری با استفاده از مدل برنامه ریزی غیرخطی معمولی و الگوریتم ژنتیک تعیین و با یکدیگر مقایسه شد. داده های مطالعه حاضر از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری با ۲۵۰ کشاورز منطقه گهرباران در سال زراعی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ جمع آوری شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که الگوی کشت بهینه بدست آمده از مدل الگوریتم ژنتیک غیرخطی به علت تنوع بیشتر، افزایش سودآوری به میزان ۲ درصد و کاهش ریسک به میزان ۲۲ درصد، نسبت به مدل برنامه ریزی غیرخطی معمولی برتری دارد. با توجه به اینکه استفاده از الگوی کشت پیشنهادی الگوریتم ژنتیک موجب افزایش بازده برنامه ای بهره برداران نسبت به الگوی برنامه ریزی غیرخطی معمولی می شود، لذا تشویق و حمایت دولت از کشاورزان در زمینه به کارگیری نتایج چنین الگوهایی الزامی است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، الگوی کشت ، برنامه ریزی غیرخطی معمولی ، ریسک ، کشاورزان گهرباران ساری