اهمیت جایگاه طراحی آموزشی در آموزش علوم تجربی مقطع ابتدایی با استفاده از سه رویکرد ساخت گرایی، سیستمی و رفتاری

علوم تجربی یکی از حوزه های پرکاربرد علوم پایه می باشد که در بخش های مختلف پزشکی، کشاورزی، صنعت، انرژی و محیط زیست و... از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا یادگیری فعال و پویا در این درس می توانند نقش بسزایی در خلاقیت و نوآوری دانش آموزان داشته باشد. طراحی آموزشی از حوزه های بسیار فعال تکنولوژی آموزشی است که به دنبال تسهیل یادگیری و عملکرد است. هدف از این پژوهش بررسی اهمیت جایگاه طراحی آموزشی در آموزش علوم تجربی می باشد. طراحی آموزشی برای آموزش هر نوع رشته لازم است معلمی که می خواهد درس علوم تجربی را به دانش آموزان خود بیاموزد باید طراحی آموزشی متناسب با آن را انتخاب کند و از هر نوع رویکردی که مناسب است برای تدریس آن استفاده کنند. در این مقاله سعی شده است که به طراحی آموزشی با استفاده از سه رویکرد ساخت گرایی، رفتار گرایی و سیستمی برای تدریس درس علوم تجربی استفاده کرد تا یادگیری بهتر وپایدارتری حاصل شود.

کلیدواژه ها:

طراحی آموزشی ، آموزش علوم تجربی ، ساخت گرایی ، سیستمی ، رفتارگرایی