تاثیر تزریق نیتروژن، متان و دی اکسید کربن بر رفتار فازی وناپایداری رسوبات آسفالتین در مخازن نفتی

رسوبات ایجاد شده از نفت خام در اکثر سیستمهای نفتی در سراسر جهان مشکلات جدی بوجود آوردهاند.این رسوبات باعث کاهش تراوایی درجا، تغییر تر شوندگی، افزایش افت فشار، انسداد شدید تجهیزات سطحالارضی و درنهایت کاهش تولید میشوند. تزریق گاز در مخازنی که دارای نفت با گرانروی بالا و افت فشار ناشی از تولید میباشند برای تثبیت فشار و افزایش بازیافت نهایی مورد استفاده قرار میگیرد. تغییرات فشار و ترکیب نفت عواملی هستند که برروی تعادل ترمودینامیکی آسفالتین در بخش بالاستی اثر بسزایی دارند. در این مطالعه با توجه به مشکلات تولیدی گزارش شده از برخی مخازن ایران، جهت بررسی تاثیر تزریق گاز بر ناپایداری رسوبات آسفالتین، چهار نمونه نفت مختلف که دچار مشکل رسوبات آسفالتین میباشند، انتخاب گردیده و در شرایط مخزن گازهای نیتروژن، متان و دیاکسیدکربن بصورت امتزاجی تزریق شدند. از سیالات مخازن1A و 2 Aجهت بررسی اثر گاز متان، از سیال مخزنRبرای بررسی اثر گاز نیتروژن و از نمونه سیال مخزنZ بمنظور بررسی اثر گاز د یاکسید کربن بر روی میزان رسوب آسفالتین نمونهگیری بعمل آمد. سپس آزمایشات در شرایط استاتیک به منظور بررسی اثر فشار، نوع و میزان گاز بر ناپایداری آسفالتین انجام شد. نتایج نشان می دهد که گاز نیتروژن تاثیر بیشتری بر تورم زایی نفت نسبت به گازهای دیگر دارد، در صورتی که گاز د یاکسید کربن کمترین اثر را نسبت به گازهای تزریقی دیگر بر روی فشار اشباع نفت دارد. همچنین تمامی نفت ها در اثر افت فشار طبیعی دارای مشکل تولید آسفالتین م یباشند و با تزریق گازهای نیتروژن و متان و د یاکسید کربن میزان رسوب تشدید می شود. با مقایسه نمونههای مورد استفاده در آزمایشات تزریق متان، د یاکسید کربن و نیتروژن میتوان نتیجه گرفت که به علت بالا بودن فشار امتزاجی گازهای نیتروژن و متان نسبت به گاز دی اکسیدکربن، شدت رسوب تشکیل شده در اثر تزریق این گازها در کلیه نسبت های مولی تزریق شده بیشتر است