بررسی و مقایسه ارضای نیازهای اساسی خود تعیین گری در بین زنان خانه دار و شاغل(معلم) در سطح شهر مشهد

پژوهش حاضر باهدف بررسی و مقایسه ارضای نیازهای اساسی خود تعیین گری در بین زنان خانه دار و شاغل(معلم) در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ در سطح شهر مشهد انجام شده است. روش این پژوهش از نوع توصیفی علی-مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان خانه دار و شاغل (معلم) در سطح شهر مشهد میباشد شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی برای معلمین و نمونه گیری در دسترس برای زنان خانه دار و ابزار پژوهش پرسشنامه خود تعیین گری میباشد جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ سنجیده شد. در نهایت اطلاعات به دست آمده در این پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل گردید نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که خود تعیین گری در بین زنان شاغل به نحو قابل توجهی بالاتر از زنان خانه دار است.

کلیدواژه ها:

ارضای نیازهای اساسی ، خود تعیین گری ، زنان خانه دار ، زنان شاغل (معلم).