ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک بر پایه عناصر طراحی آموزشی ادی (Addie) در آموزش عالی

شناسایی و ارزیابی مولفه های طراحی آموزشی انواع آموزش الکترونیکی، گامی در جهت بهبود و ارتقای وضعیت سیستم های آموزشی می باشد. لذا هدف از انجام این پژوهش ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie در آموزش عالی انجام گردید. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه موسسات آموزش عالی شهر اصفهان می باشد که از بین آن ها دانشگاه علوم پزشکی در نیمسال اول تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ مورد بررسی قرار گرفت، حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۲۲۲ نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید.ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ۳۰ سوالی با ضریب آلفای کرونباخ ۹۴/۷ بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۳ در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t تک نمونه ای و t وابسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت دوره های آموزش الکترونیک (ترکیبی غیر همزمان) بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (p>۰/۰۵) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری رانشان داد، همچنین میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیک ، ارزشیابی ، اجرا ، تحلیل ، توسعه ، طراحی