رابطه سبک های دلبستگی با تاب آوری و امید به زندگی در سالمندان شهر گلبهار

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی با تاب آوری و امید به زندگی در سالمندان شهر گلبهار بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه تحقیق شامل ۷۸ سالمند بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و ابزارهای پژوهش عبارت بود از پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیودیسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه امید به زندگی میلر (۱۹۹۱). برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که سبک دلبستگی ایمن پیش بین مثبتی برای تاب آوری و امید به زندگی در سالمندان می باشد و سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا پیش بین منفی برای تاب آوری و امید به زندگی در سالمندان می باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، تاب آوری ، امید به زندگی