اثربخشی حمایت های اجتماعی بر تقویت روابط و همبستگی خانوادگی در دوران بحران

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی حمایت های اجتماعی بر تقویت روابط و همبستگی خانوادگی در دوران بحران بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل خانواده های دارای تجربه مواجهه با بحران (نظیر بحران اقتصادی، بیماری، یا مهاجرت) در شهر اهواز در سال ۱۴۰۳ بود. از میان آن ها، ۳۰ خانواده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ خانواده) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی و همبستگی خانوادگی استفاده شد. گروه آزمایش طی ۸ جلسه، برنامه ای مبتنی بر آموزش حمایت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی و عاطفی دریافت کرد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. نتایج نشان داد که حمایت های اجتماعی ادراک شده تاثیر معناداری بر افزایش انسجام، مشارکت و کیفیت روابط خانوادگی در دوران بحران دارد (p<۰/۰۱). بر این اساس، پیشنهاد می شود که در شرایط بحرانی، از برنامه های آموزشی و مشاوره ای مبتنی بر تقویت حمایت های اجتماعی برای افزایش تاب آوری خانوادگی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، همبستگی خانوادگی ، روابط خانوادگی ، دوران بحران ، انسجام خانواده ، تاب آوری ، آموزش خانوادگی