رابطه مثبت نگری و تحمل پریشانی با هیجان بیماران دیابتی شهر همدان

دیابت یکی از بیماری هایی می باشد که علی رغم ظاهر معمولی که دارد می تواند یکی از عذاب آورترین و خطرناک ترینبیماری ها باشد. عوارض ناشی از این بیماری می تواند موجب پریشانی برای بیمار گردد. مثبت نگری و امید به بهبود شرایطمی تواند باعث افزایش آستانه تحمل فرد گردد. به همین منظور در این تحقیق بر آن شدیم تا به بررسی رابطه مثبت نگریو تحمل پریشانی با هیجانات بیماران دیابتی بپردازیم. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماریشامل بیماران دیابتی شهر همدان می باشند که تعداد ۳۶۳ نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیریدر دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های مثبت اندیشی و پرسشنامه تحمل پریشانی (DTS)استفاده شد. در نهایت پس از بررسی هایی که انجام شد نتیجه گرفتیم که با توجه به سطح معناداری که در خصوصضرایب مثبت نگری و تحمل پریشانی کوچکتر از ۰/۰۵ است، مثبت نگری و تحمل پریشانی با اطمینان ۵۰ درصد پیش بینی کننده هیجان های مثبت افراد است. یافته های تحقیق نشان می دهد مثبت نگری قدرت پیش بینی کنندگی بیشتریدارد. همچنین هرچه مثبت نگری و تحمل پریشانی بیشتر باشد هیجان های مثبت بیشتر است.

کلیدواژه ها:

مثبت نگری ، تحمل پریشانی ، هیجان ، دیابت