مقایسه شخصیت مادر در داستانهای کوتاه »زنی که مردش را گم کرد« صادق هدایت و »بچه مردم« جلال آل احمد

یکی از شخصیتهای بسیار مهم که نویسندگان به دفعات در آثار خود به عنوان فردی تاثیرگذار از آن یاد میکنند شخصیت مادر است. او به عنوان قلب تپنده خانواده، علاوه بر نقش همسری، نقش مهمی را در پرورش فرزندان و آموزش نسلهای بعدی برعهده دارد. مادر، همواره با افراد بسیاری در تعامل و ارتباط است. به این جهت، بررسی شخصیت او در داستانی که به صورت واقع گرایانه شخصیت پردازی شده است، به مخاطب اطلاعات بسیاری از قبیل وضعیت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مذهبی را ارائه میدهد. جلال آل احمد و صادق هدایت که روشنفکران زمانه خود تلقی میشوند، همواره در تلاش بودند که واقعیتها و رنجهای مردم طبقه محروم جامعه را نشان داده و آنها را مورد نقد قرار دهند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته و اطلاعات و داده های مورد نیاز به شیوه کتابخانه ای و با تکیه بر منابع مکتوب و موجود جمع آوری شده که در آن، شخصیت مادر در داستانهای کوتاه »زنی که مردش را گم کرد« اثر صادق هدایت و »بچه مردم« اثر جلال آل احمد مقایسه و بررسی شده است. در پایان، جامعه زن ستیز و مردسالار آن دوره که در داستانهای هدایت و آل احمد به خوبی نمایان است موجب میشود تا مادرهای این دو داستان در برابر چنین جامعه ای تسلیم شده و فرزندان خود را رها کنند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، مادر ، داستان کوتاه ، زنی که مردش را گم کرد ، بچه مردم ، صادق هدایت ، جلال آل احمد.